Woudia – Duinrand S (2-1)
Geschreven vanuit de ogen van een toeschouwer met een wit-blauw hart.
Deze zondagmorgen voelde als een speciale dag; er stond een prachtig affiche op de planning in de 5e klasse zondag A. De nummer 1, ons aller Woudia in dit geval, en de nummer 3 Duinrand S zouden vandaag de degens kruisen. Deze dag begon voor mij als gewoonlijk, seks. Als de spelers dezelfde energie zouden geven voor 90 minuten als ik in deze “ietwat” kortere periode, dan kon het niet mis deze middag.
Na een ontbijtje, kopje koffie en een krantje sprong ik op de fiets om mijn lokale VV te supporten. Op de fiets droom ik even weg naar de tijden van weleer, waarin je als kleine jongen naar de voetbal fietste om te gaan kijken naar een kraker tussen Woudia & Spirit, als Woudia deze vorm vasthoudt is deze derby ineens realistischer dan ooit tevoren. Niks tegen onze westerburen, maar wat zou het mooi zijn om ze weer tegen te komen in de vierde klasse, een mens mag dromen.
In de wandelgangen heb ik vernomen dat “Duinrand S de enige ploeg is die het Woudia moeilijk kan maken”. Mijn bronnen houd ik graag anoniem, dus wie deze woorden ooit gesproken heeft laat ik in het midden. Dan het wel eens waar kon zijn, hebben we ook in de heenwedstrijd geconstateerd. Een gelijkspel met aan beide kanten twee doelpunten maakte het voor de neutrale kijker een erg vermakelijke pot voetbal. In die wedstrijd was het Lars van Diepen die er twee achter zijn naam mocht schrijven.
Vandaag mag hij het weer vanaf de aftrap proberen, net zoals deze andere 10 spelers:
Met naast deze elf spelers in de basis hebben we op de bank Raoul, Mike, Jelle & Dave is de marktwaarde van het eerste elftal de waarde van Ajax overstegen. Ik haal nog even een kleine versnapering in de kantine voor ik mij begeef richting de tribune. Wat meteen opvalt als je op de tribune gaat zitten is het prachtig gemaaide veld met de professionele stroken zichtbaar. Ik heb even rondgevraagd en krijg te horen dat een vrijwilliger van de club de hele nacht door heeft moeten maaien om het in deze staat te krijgen, die zal nu wel even moeten opladen.
Afijn, genoeg over randzaken. Op naar de wedstrijd. Het fluitsignaal van de scheids gaat en de wedstrijd is begonnen. Gelijk is duidelijk wat beide teams van hun coach te horen hebben gekregen, hoog staan en de ander niet aan voetbal toe laten komen. Aan beide kanten duurt het even voordat dit tot een knappe aanval lijdt. De Woudianen op het veld lieten zien goed onder de druk uit te kunnen voetballen door vaak de derde man te zoeken en vervolgens de ballen in de hoeken te leggen, het zij op een Nick Peerenboom, het zij een Joppe Koopmans, of één van de bewegelijke middenvelders. Dit leverde kleine speldenprikjes op, maar een dolksteek werd nog niet uitgedeeld. Dat het een dolksteek ging worden is gebleken. De bal stuitert via een verdediger op in de zestien en niemand minder dan Koopmans neemt deze bal weergaloos op de slof. Ik heb niet vaak een bal zo hard de winkelhaak in zien vliegen. 1-0 voor en de eerste helft duurt nog even. Er is niet veel tijd voor nodig of Duinrand speelt via een miscommunicatie zomaar de bal in de voeten bij Nick, Nick vuurt zichzelf af richting het doel en weet precies waar hij die bal moet laten, achter de keeper en in het netje. Zowaar een comfortabele 2-0 voorsprong tegen een voetballend sterk elftal. Dat ze voetballend niet de minste zijn blijkt ook op slag van rust, door wat hulp van Woudia zelf staat aan de verkeerde kant ineens de spits van Duinrand 1 op 1 tegen Levi, welke helaas geen redding kan bieden op het geplaatste schot. Hierdoor is de ruststand 2-1 en beweeg ik me weer vanaf de tribune richting de koffie.
De tweede helft zal hierdoor extra beladen zijn, ik doe een snel zenuwplasje, haal een koude versnapering voor tijdens de wedstrijd en zoek de plek die op mijn kaartje staat weer op. Ik zit op de 4de rij, vanaf daar kan ik de coach van Duinrand net horen praten én dingen naar hem schreeuwen zonder dat hij doorheeft dat ik het was, veilig en comfortabel. De tweede helft begint en lijkt in de eerste minuten veel op de eerste helft, er wordt druk gezet en elke bal wordt duur verkocht. Helaas moet Jop het veld met last verlaten en voor hem komt ‘El Zorro’ Raoul binnen de lijnen. Het is al snel duidelijk dat Woudia deze punten niet zonder slag of stoot in eigen huis houdt. Dit resulteert dan ook in chaotisch voetbal, Duinrand wil scoren, Woudia wil de bal heel ver weg hebben van hun doelgebied. Een draak van een tweede helft volgt, maar het mag gezegd worden dat iedere speler op het veld liet zien dat geen meter gratis is. Invallers Mike Bakker, gekomen voor goalscorer Nick & Jelle Rijpkema, ingevallen voor Lars, laten zien nog verse benen te hebben en jagen in de voorhoede alles af om het beetje voetbal wat nog in de wedstrijd ook bij Duinrand weg te halen. Duinrand wordt uiteindelijk nog gevaarlijk en een gigantische kans in de laatste minuten van de wedstrijd volgt, maar een uitstekend keepende Levi houdt de 2-1 stand staande, er mag gejuicht worden en dat wordt gedaan.
Woudia behoudt koers en mag weer drie punten bijschrijven! Op de weg terug naar huis ververs ik de stand nog even en zie ik dat Zwaagdijk van Oude Sluis heeft gewonnen, bovenin blijft het dus ongekend spannend, dus alle support is welkom! Ik ben er volgende week uit bij Berkhout bij, ik verwacht wederom dat veel Woudianen de oversteek durven te maken en de mannen komen aanmoedigen!
