Op deze zonnige zondagmiddag stond er een mooi affiche op het programma voor de ferme witte knapen. De koploper kwam op bezoek in Westwoud en dat betekende een uitgelezen kans om het gezichtsverlies van de week ervoor recht te zetten.
De grasmeester had weer zijn best gedaan en nadat de veteranen en het tweede eerder op de dag ook hun wedstrijden op het hoofdveld mochten spelen (1-1 en 1-4 resp.) lag de grasmat er uiteraard piekfijn bij voor nog eens 90 minuten voetbal.
De opstelling was ten opzichte van vorige week op één plek gewijzigd, Boyd en Paul wisselden van plek om zo de snelle spits van de bezoekers beter af te kunnen stoppen. Ook keerde Gerard weer terug bij de selectie en samen met Ton werd er orde geschept in de logistieke chaos van vorige week.
Op een volgepakte Woudlust gingen de Woudianen de wedstrijd goed van start. Beide teams leken geen zin te hebben om op te gaan bouwen en de lange bal leek een beter alternatief om snel op de helft van de tegenstander te komen. Helaas was het De Rijp dat, na wat miscommunicatie in de Westwoudse verdediging, als eerste de bal in het net wist te krijgen. Maar niet veel later peerde Boyd, een echte no-nonsense verdediger, de bal naar voren waar Nick wel raad mee wist. De rappe rechtsbuiten draaide nog eens om zijn tegenstander heen en schoof de bal in de onderhoek, 1-1.
Nick zijn snelheid bleek niet voor het eerst dit seizoen een gevaarlijk wapen en hier maakte hij met een flitsende counter nog maar eens gebruik van toen hij Mike bediende voor de 2-1. Woudia zat op roosjes en keerde goed gestemd richting de kleedkamer voor een bekertje ranja.
In de tweede helft liet de koploper zien hoe je scherp moet beginnen en voordat het publiek zijn plek langs de lijn weer had gevonden stond het al 2-2. “D’r op en d’r over”, moet de tegenstander gedacht hebben, want even later werd uit een corner en een daaropvolgende scrimmage de 2-3 binnen geschoten. Woudia rechte zijn rug en zette nog eens aan om oog te houden op een resultaat. Hierna werd er met volle strijdlust nog een poging gedaan er een wedstrijd van te maken, maar mede door de wedstrijdleiding werd dit tenietgedaan.
Toen de wedstrijdklok de 90 minuten toonde, klonk het laatste fluitsignaal en mochten de jongens met een teleurgesteld gevoel douchen. Het is niet gelukt punten af te snoepen van de nummer 1, iets wat zeker mogelijk leek. Volgende week vertrekken we met opgeheven hoofd richting Obdam, waar we om 2 uur jullie steun weer van harte kunnen gebruiken!
