Deze zondag stond de derby Woudia tegen Spirit op het programma, een wedstrijd waar al weken naar werd uitgekeken. De spanning was voelbaar, zowel op als naast het veld, want beide teams wisten dat er meer op het spel stond dan alleen drie punten. De tribunes waren goed gevuld met supporters die hun ploeg luidkeels aanmoedigden, wat zorgde voor een geweldige sfeer. Met de rivaliteit en de strijdlust van beide teams beloofde het een enerverende wedstrijd te worden.

Het veld op sportpark Woudlust lag er deze zondag niet al te best bij. De regen van de afgelopen dagen had zijn sporen nagelaten, en het hobbelige gras maakte vloeiend combinatievoetbal vrijwel onmogelijk. Hierdoor werd er veelal gekozen voor lange ballen, wat de fysieke strijd tussen Woudia en Spirit alleen maar verder opvoerde.
Die fysieke strijd was al na vier minuten duidelijk zichtbaar. Paul kreeg een vroege gele kaart nadat hij zijn directe tegenstander met een perfecte Ura-nage, een klassieke judoworp waarbij de tegenstander bij de buik wordt vastgegrepen en op de grond wordt gegooid, naar de modder stuurde. Spirit had in de eerste helft de grootste kansen, maar de Woudianen verdedigden sterk en wisten de aanvallen steeds onschadelijk te maken. Het duel werd steeds feller, wat resulteerde in drie gele kaarten in de eerste helft: twee voor Spirit en één voor Woudia.
Na de rust kwam Woudia als herboren uit de kleedkamer. Ze wonnen veel duels op het middenveld en wisten de druk van Spirit beter te weerstaan. De bezoekers creëerden nauwelijks nog kansen en de wedstrijd kantelde langzaam in het voordeel van de thuisploeg. Na enkele kleine mogelijkheden kreeg Woudia een vrije trap aan de zijkant van het veld. Luuk slingerde de bal de zestien in, en tot ieders verbazing was het Lars – de man die al blij is als hij een bal überhaupt op doel kopt – die de score opende. Via de knot van de Vikingachtige middenvelder van Spirit verdween de bal tegen de touwen: 1-0!
Het was nu aan Woudia om de voorsprong verder uit te bouwen of in ieder geval vast te houden. Maar doelpuntenmaker Lars had duidelijk nog wat adrenaline in zijn lichaam. Slechts drie minuten na zijn goal ging hij met een onnodig harde tackle door op diezelfde Vikingachtige middenvelder van Spirit en maaide hem vakkundig onder de graszoden van sportpark Woudlust. Een overduidelijke rode kaart. Tot overmaat van ramp blesseerde Lars zichzelf ook nog in dit moment: zijn knie bleef hangen in het gras dat hij net zelf had omgeploegd.
Met nog 25 minuten te spelen moest Woudia verder met tien man. Coach Kees Broers offerde Mike op en bracht Jeroen in om de defensie te versterken. Woudia groef zich in voor de neus van doelman Rick en verdedigde als het Italië van Maldini en Nesta. Spirit probeerde het nog wel en kreeg enkele mogelijkheden, maar Rick keepte een ijzersterke wedstrijd. Ondertussen probeerden de jeugdige supporters van Spirit hem uit zijn concentratie te halen door hem achter zijn doel uit te joelen en hem ‘Shrek’ te noemen, verwijzend naar zijn groene keepersshirt en imposante gestalte. Rick trok zich er niets van aan en bleef als een rots in de branding staan.
Toen Woudia dacht dat de drie punten binnen waren, besloot scheidsrechter (ramana, red.) er nog negen minuten extra tijd bij te trekken. Gelukkig voor de thuisploeg was het Spirit dat zichzelf in de weg zat. Hun rechtsback dacht even dat hij Roberto Carlos was en schoot een bal van dertig meter huizenhoog over, recht in het Ferme Witte Knapen spandoek. Niet veel later floot de scheidsrechter eindelijk af: Woudia wint de derby van buurman Spirit!
Met deze overwinning blijft Woudia ongeslagen in de laatste acht wedstrijden en komt het op gelijke hoogte met Spirit in de competitie. Daarnaast maakt de ploeg nog altijd kans op de tweede periodetitel, waarin ze nu met drie punten voorsprong aan kop gaan. Er zijn nog twee wedstrijden te spelen in deze periode: uit tegen RKEDO en thuis tegen De Rijp. Twee lastige duels, maar met de huidige vorm lijkt alles mogelijk.
Woudia 1 heeft nu twee weken rust, maar op 2 maart mogen de mannen van Kees Broers weer aan de bak. Dan wacht een uitwedstrijd op het kunstgras van RKEDO, waar Raoul nog altijd zijn kruisband zoekt die hij daar ooit achterliet. Het belooft een bijzondere dag te worden, want het is Super Sunday bij RKEDO: de veteranen, het tweede en het eerste elftal spelen allemaal thuis. Reden genoeg om de mannen te komen aanmoedigen!














































