post

Dames 1. Het eerste doelpunt is een feit!

Trouwe supporters van Vrouwen 1,

De tweede wedstrijd na de winterstop vond plaats in Avenhorn. We mochten het dit keer proberen tegen RKEDO. Er was wel een probleem, want de scheidsrechter ontbrak. Coach Braas was verhinderd, dus trainer Franky was opgetrommeld. Maar die mocht deze wedstrijd voor scheidsrechter spelen, dus nam Bernard Koops de taak van de coach over. Ookal was het sterves koud, we waren gemotiveerd om de tegenstanders op te vreten. Door te weinig aanwezige stonden we met 10 man in het veld. Quincy op doel, die heel erg lekker stond te keepen. We begonnen heel erg sterk. Er werden kansen gecreërd en goed samen gespeeld. Aanvoedster Miranda coachte iedereen goed vanuit haar positie in de verdediging. Naast linkshalf zag Sanne de doellijn ook wel als een geschikte positie. Wel 2x heeft ze de bal van de lijn gehaald en gingen we met 1-0 de rust in.

Na een heet plastic bekertje thee en een woordje van coach/scheidsrechter Franky stonden we klaar voor de tweede helft. Waarschijnlijk waren we nog wat duf van de thee, want na een minuut lag de bal in het verkeerde doel. Gelukkig speelden we niet meer met 10 man, want we kregen versterking van Martine en Janneke uit de MO17. Toevallig hadden die ook net thuis tegen RKEDO gespeeld. Door een mooi pass van snelheidsduivel Julia kon Martine de bal heel erg mooi in het doel leggen. Toch wel typisch dat het eerste doelpunt van Vrouwen 1 gemaakt is door een invalster, maar dit wordt erg gewaardeerd. De dames in het groen waardeerden dit alleen wat minder en gingen er vol voor. Nikki was achterin de tegenstanders een voor een, op een gepaste wijze (soms wat ruig), naar de grond aan het werken. Dit leidde tot een vrije trap en door een muur van 5 man ging de 3-1 erin. Mevrouw Deken had niet gedronken zaterdagavond en dat was te merken, want als een speedy ging ze van hot naar her en moedigde ze iedereen aan om nog alles eruit te halen wat erin zat. Het was ook te merken dat de aanvoedster wel een borrel op had gehad én dat ze liever collecte voor de carnaval had gelopen. De laatste tien minuten werd Sanne de bank af geschreeuwd, want Miranda had geen lucht meer. Uiteindelijk werd het 4-1 en mochten we eindelijk warm gaan douchen.

In de Woudia-kantine pakte Cindy het op. Heel de wedstrijd niet gezien, maar tijdens de derde helft stond ze haar mannetje. Samen met Miranda, Melanie en Sanne keken ze terug op een toch wel lekkere wedstrijd en kijken we uit naar 25 februari. Dan moeten we om 14:00 thuis tegen Always Forward. We hopen u daar te zien!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.